Kunstbeurs Kunst- & Antieksalon Primavera Rotterdam

Over het thema van beurs Primavera 2010 "Kunst verzoent culturen"

Al eeuwen beïnvloeden culturen elkaar via kunstuitingen. Bouwde men rondom het jaar 1150 na Chr. in Frankrijk op het Ile de France rondom Parijs de eerste grote kerk in gothische stijl, rond 1400 werd deze stijl van Sicilië tot Ierland toegepast, overal in Europa verrezen kathedralen in wat later de internationale gothische stijl zou worden genoemd. De kubisten uit het begin van de twintigste eeuw lieten zich uit grote waardering voor de vorm inspireren door de houten maskers van Afrikaanse primitieve stammen. En dit zijn maar twee willekeurige kunsthistorische voorbeelden van het vermogen dat ook beeldende kunst heeft om culturen naar elkaar toe te laten groeien.
     Galerie Beeldkracht werkt samen met kunstenaars afkomstig uit België, Bulgarije, Duitsland, Frankrijk, Irak, Israël, Moldavië, Mongolië, Nederland, Oekraïne, Polen, Tjechië, Verenigde Staten en IJsland. De galerie staat op het standpunt, dat het er niet om gaat waar een kunstenaar vandaan komt, maar om wat hij/zij maakt. Het is fascinerend om te zien, dat toegepaste stijl, techniek, materiaal en vorm per cultuur vaak duidelijk verschillen, terwijl er inhoudelijk gezien eerder grote overeenkomsten zijn. Op Primavera 2010 toont Galerie Beeldkracht kunstwerken van kunstenaars uit andere culturen. We tonen schilderijen van Boris Shapiro, geboren in de Oekraïne, tegenwoordig woonachtig en werkzaam in Israël. De invloed van de Joodse cultuur is zichtbaar in zijn werk. Geschilderde symbolen daarvan blijven voor mensen uit een andere cultuur wellicht een mysterie, maar tegelijkertijd weet deze kunstenaar zijn medemens wereldwijd te ontroeren met zijn poëtische verbeelding van een universeel thema als dat van de liefde tussen man en vrouw. Zie in onze stand bijvoorbeeld zijn schilderij "The first born". Zijn werk wordt buiten Israël geëxposeerd in de Verenigde Staten, in Frankrijk in Parijs, in Nederland exclusief door Galerie Beeldkracht. Het is leuk om te constateren, dat hij in zijn werk zichtbaar is beïnvloed door de Hollandse en Vlaamse meesters uit de 16e en 17e eeuw.


Galeriehouder Sander Kletter (links op de rug gezien) geeft tekst en uitleg.
Linksvoor op de sokkels beelden van Sjaak Smetsers

Van de Oekraïnse kunstenares Natalya Stadnyk zijn de beschilderde houten eieren een zeer specifieke kunstuiting uit de traditie van de Russisch Orthodoxe kerk. Maar haar werk wordt op alle continenten door verzamelaars gewaardeerd, ongeacht hun eigen geloofsachtergond. Men ervaart ook elders de door haar uitgebeelde devotie - een gevoel dat immers universeel is - die zij in haar schilderingen weet te leggen en daarbij erkent men de perfectie van haar ambacht. Het Rooms Katholieke Vaticaans Museum in Rome heeft enkele van haar eieren in bezit, ondanks de fundamentele verschillen in opvatting, die er bestaan met de Russisch Orthodoxe kerk over het Christelijk geloof. 
     Hoezeer een kunstenaar geraakt kan worden door een andere cultuur is ook zichtbaar in schilderijen van de Nederlandse kunstenaar Nico Vrielink. Op Primavera 2010 exposeren we bijvoorbeeld het schilderij "Ganesha's World". De kunstenaar, die sinds 2005 in Indonesië woont en werkt, beeldt de Balinese halfgod Ganesha (half mens/half olifant) af als eerbetoon aan zijn nieuwe leefomgeving. Eerder verwerkte Vrielink in tientallen schilderijen zijn bewondering voor het indrukwekkende tempelcomplex van de Borobudur op midden Java.
     De Nederlandse kunstenaar Leon Keer reist rond over de hele wereld en verwerkt zijn gedachten over wat hij ziet en hoort in zijn werk. Zo vormt in het schilderij "Proselytizing" een bunkercomplex bij San Francisco, dat hij eens bezocht, de architectonische achtergrond van het schilderij. Toch gaat het schilderij niet over dat complex maar over een universeler thema. Leon Keer: "Proselytizing betekent zoiets als iemand overtuigen, maar dan op een minder vriendelijke, gewelddadige manier. Iemand bekeren dus. Ik was op reis in de Verenigde Staten en vlakbij San Francisco bezocht ik oude betonnen verdedigingswerken. De sfeer was daar niet prettig, het was er verlaten, half overwoekerd en alles was grauw. De plek inspireerde me om foto's te maken. Ik maakte o.a. foto's van dat blauwe stoeltje. Toen ik er beter naar keek, zag ik dat er kogelgaten inzaten. Het kon in die omgeving natuurlijk een object zijn, dat gebruikt was voor schietoefeningen, Maar ter plekke ging een koude rilling door mij heen, toen ik besefte dat er wellicht iemand op dat stoeltje had gezeten." Het meisje, dat hij toevoegde, zou de persoon kunnen zijn, die op dat stoeltje zit of moet gaan zitten. Vandaar dat ze haar handen achter haar rug heeft, alsof haar handen worden gebonden. Opvallend daarbij is dat ze lijkt te zweven. Leon Keer: "Ja, misschien, dat zij op het moment van zulke dwang, uittreedt om het allemaal niet mee te maken, vandaar dat zweven. Ik heb haar bovendien kwetsbaar, namelijk in haar ondergoed gekleed, afgebeeld." Leon Keer verbeeldt via zijn 'Proselytizing' een vorm van menselijke wreedheid, die overal bestaat en heeft bestaan.
     Rondreizende kunstenaars, kunstwerken en exposities, en tegenwoordig de internationale kunstbeurzen dragen er toe bij en hebben altijd bijgedragen aan het begrip en respect dat mensen kunnen krijgen voor een andere cultuur. Door het zien van de andere kunstuitingen, door het communicatiemiddel dat kunstwerken kunnen zijn, dringt het besef pas goed door dat mensen uit andere culturen uiteindelijk dezelfde verlangens en gevoelens hebben als wij. 

Sander Kletter - galeriehouder Galerie Beeldkracht maart 2010
 

© Galerie Beeldkracht, Scheemda 2015

Ons Privacy Beleid