Tweet

Met een voorliefde voor dieren
- ze zijn zoals ze zijn -
en het wezen van de mens,
ontstaat een wereld op doek,
waarin evenwicht en verbinding
de grote krachten zijn.
Het 'niets' en het 'iets' zijn even waardevol.
Al mijn figuren hebben plezier,
wat direct verwijst naar de zin van / in het leven.'

Denny Baggen, september 2013
 
 
 
13 Een geluksgetal

Vastberaden docent tekenen te worden, koos Denny Baggen, na een succesvolle toelating op zowel de kunstacademie, als de lerarenopleiding, voor het laatste. Het was een leuke opleiding; TeHaTex: tekenen, handvaardigheid en textiele werkvormen. De opleiding was net nieuw en experimenteel, en Denny genoot van een heerlijke studententijd. Tijdens haar stageperiodes op middelbare scholen, merkte zij, dat de kunstzinnige vakken nog vaak door de leerlingen gezien werden als het klier- of uitrustuurtje en door collega's als onbelangrijkere vakken. Daarom besloot zij haar 1e graad te behalen aan de academie, zodat zij haar werkgebied kon verbreden. Eenmaal afgestudeerd (1987) werkte zij met veel plezier en gemotiveerde mensen op enkele vrije academies, in haar atelier en op locatie aan opdrachten in de openbare ruimte. Haar vrije werk (ook in opdracht) kreeg uiteindelijk de overhand.
     De eerste keer, dat zij zich werkelijk een kunstenaar voelde en dat ook uit durfde te spreken, was eigenlijk pas toen zij voor een expositie al haar werk eigenhandig in ging lijsten. Glassnijden, verstekzagen, doeken opspannen en prepareren, zij heeft het allemaal geleerd en uitgevoerd. Ook heeft zij op steigers en hoogwerkers gestaan, ondergronden voor muurschilderingen gemaakt, kennis over materialen opgedaan (over algenreinigers, ultraviolet bestendige verven, vernissen enzovoorts). Dit alles heeft haar tot een echte vakman (-vrouw) gemaakt. Ontwerpen voor muurschilderingen, op flatgebouwen bijvoorbeeld, konden destijds niet zomaar geprojecteerd worden, deze bracht zij aan op de ouderwetse manier van vergroten. Altijd bijgestaan door alle handigheidjes, die zij van haar vader had geleerd. Haar vader, beroepsmilitair en doe-het-zelver in hart en nieren, die alles kon maken wat hij wilde, gaf haar het gevoel, dat idealisme is toegestaan. 'Alles kan ... en wat er niet is, kun je maken' werd ook het credo van Denny Baggen. Op een slimme manier maakte Denny toen haar eigen formaat verfrollertjes.
     Zij werd op een gegeven moment zelfstandig ondernemer. Dat is pas kunst, van je kunstenaarschap leven! Door de jaren heen, verhuisde Denny Baggen van atelier naar atelier. Altijd weer vertrekken, omdat het pand werd afgebroken of een andere bestemming kreeg. Altijd weer jammer, maar wat ook betekende, dat elk atelier weer zijn charmes had, hoe primitief het soms ook was. Op dit moment werkt zij in haar 13e atelier. En in dit geval is dertien een geluksgetal, want zij heeft het er ontzettend naar haar zin, maar mocht er sprake zijn van nummer veertien, dan zal dit ongetwijfeld ook veel nieuws brengen. Haar lijfspreuk is namelijk: Gewoon doorgaan!
     Het werk van Denny Baggen doet denken aan een combinatie van Egyptische hiërogliefen, het werk van de surrealist Juan Miró en de schilderijen van Keith Haring. Maar hoe zeer het ook aan deze drie stijlen verwant lijkt te zijn, haar werk heeft tóch een duidelijk eigen gezicht. In de lijnen van haar werk zijn vele figuren te herkennen, maar als geheel oogt het als een abstract schilderij. Denny Baggen exposeerde haar werk in galeries door heel Nederland. In het buitenland nam zij deel aan de Duitse Kunstbeurs Berliner Liste. Haar olieverfschilderijen zijn permanent bij Galerie Beeldkracht te bezichtigen.

Gaby Kletter, galeriehoudster Galerie Beeldkracht                                                                                         september 2013