FRANK C. HAUSER meer informatie

Mijn Surrealistisch-ectoplastische droomwereld
door Frank C. Hauser

‘Wat door de één als wulps wordt ervaren, is voor de ander een manifestatie van tastbare schoonheid.’

Hoezo surrealistisch-ectoplastische droomwereld?

Mijn thematiek komt deels voort uit een dwangmatige handeling; het gaat erom mijn psychische en mentale werkelijkheid schilderkunstig weer te geven Waar ik mee worstel is: er zijn onvoorstelbare mogelijkheden die zich afspelen in volkomen andere bestaanssituaties, volstrekt andere dimensies.

Wat verstaat u onder een andere dimensie?

In eerste instantie is het een ruimte- en tijdgegeven. Maar ook: een ectoplastische situatie in een gebied dat wij niet kennen, en waarvan we hoogstens vermoedens hebben. Een surrealistisch abstract gebied parallel aan onze wereld. Een corridor naar onmetelijke ruimte- en tijdbegrippen. Op aarde leven we schijnbaar driedimensionaal, we kunnen ons misschien net een voorstelling maken van een vierde dimensie. Tenzij je je vergaand bezighoudt met meditatie, zoals Tibetaanse monniken, dan kun je misschien in meer dimensies doordringen.

De dimensies doordringen elkaar?

Er bestaan lichtwezens en planeten die zo complex zijn en zo moeilijk te begrijpen en te beschrijven, dat je ze gewoon niet wetenschappelijk kunt benaderen. Er bestaan anderzijds ook mogelijkheden van transport die zo illusoir lijken en zo complex zijn dat ze ons voorstellingsvermogen volkomen te boven gaan. Laat staan dat je goed kunt uitleggen hoe de meervoudigheid van dimensies in elkaar steekt! Met een kleuren- en lichtspectrum dat wij helemaal niet kennen. Waar je niet de kleurwaarden aan kunt toekennen die wij kennen, omdat ze ons absoluut vreemd zijn. Als je zoiets als een hemel wilt omschrijven kan ik daar best in meedenken. Hoewel ik aan zulke oorden geen naam kan geven. Maar toch probeer ik juist díe werelden weer te geven - door ze te schilderen.

Kleurwaarden?

Kleurwaarden, ja. Mijn werk is in principe vrij amorf van kleur. De dingen die ik in gedachten zie, neem ik waar in een soort diffuus licht, waardoor de voorstelling amorf op je overkomt. In vloeiende tinten, zonder schreeuwend te zijn. In de ons bekende, driedimensionale wereld is het kleurenspectrum veel feller, duidelijker en dominanter aanwezig.

Hoe verhoudt zich de kleur tot de vorm?

Mijn omgevingsvormen heb ik niet alleen maar gebaseerd op fantasieën - ik heb ze gewoon zo gezien. Ik zie het zo! Ik ben van mening dat je als kunstenaar best wat waanzinnige dingen mag zien en weergeven. Kritiek hierop vind ik geen enkel probleem. Ik ben ten slotte beeldend kunstenaar, dus ik mag dat. Dat zien van die vormen en kleuren gebeurt tijdens een soort loskomen van je stoffelijke lichaam. Ik treed buiten mijn lichaam. Ik kijk soms naar mezelf als ik aan het schilderen ben, zeg maar.

U bedoelt…

Uittreden, ja Maar voor iemand die uitgebreid onderzoek heeft gedaan op parapsychologisch gebied is dat niks vreemds, toch?

U probeert de waargenomen realiteiten wel zo realistisch mogelijk te vertalen naar onze vertrouwde, gemeenschappelijke vormenwereld?

Het gaat natuurlijk niet om plat realisme. Neem bijvoorbeeld mijn vrouwenschilderijen. Je wordt geconfronteerd met een prachtige vrouw, maar in een omgeving waarin zoveel verteld en weergegeven wordt! Het totaalbeeld van de omgeving is architectonisch, maar ook de vrouw als biologisch-technologische manifestatie is in wezen architectonisch. Zo zie ik dat. Als je bijvoorbeeld een vrouw ziet in een surrealistische stoel, zoals op sommige van mijn voorstellingen, is het op zich wel een stoel, maar ze is er één mee. Normaal gesproken kun je in een stoel gaan zitten en weer opstaan. Dat is ons leven: zitten en opstaan. Maar bij mij is een stoel niet zo maar het gemak van een zitelement, maar een draagvlak waarin je jezelf vereenzelvigt met die andere vorm van bestaan. Je zou kunnen zeggen dat de stoel een verzachting is van het baarmoederlijk geboortetrauma.

Klinkt cryptisch!

Ik bedoel dat ik de modellen probeer terug te brengen in dat stadium van geborgenheid. En dat is in onze alledaagse wereld niet terug te vinden. Die vrouwen, die modellen, zijn verweven met een ‘buitenaardse’ materie. Er is geen sprake van niet weg kunnen of weg mogen. Het gaat om de veiligheid die ze erin vinden. In de dierenwereld zie je ook die neiging om een veilige, geborgen plek te zoeken.

Ik probeer dus door te dringen in onbekende, onzichtbare werelden, waarvan ik de zekerheid heb dat ze bestaan. Maar daar heeft de normale visuele wereld zoals wij die kennen een einde genomen. Vandaar ook de verscheidenheid aan presentatievormen. Soms laat ik een nirwanische situatie zien en soms een hellewereld, een bardo.

Een ander voorbeeld: als een voorstelling ‘The power of passion’ heet, moet dat niet alleen in een erotisch licht geplaatst worden, maar ook gezien worden in de zin van passie in je gedachten, in je brein. Die passie is veel intensiever dan wanneer je het puur lichamelijk, seksueel bekijkt. Het mediteren, het doorvoeren van intense gedachten en emoties die je praktisch niet kunt beschrijven, omdat ze zo sterk zijn.

De combinatie van sterke passie en meditatie is ongebruikelijk.

Het is moeilijk onder woorden te brengen, dus daarom maak ik er voorstellingen van. Nog even terug naar die vrouwen. Als je het totaalpakket van de voorstellingen bekijkt, moet je ook kijken naar de erin ondergebrachte chakra’s, die zo bepalend zijn voor de harmonie van het leven. Erotiek is een belangrijk onderdeel daarvan, ook al ervaart niet iedereen dat als zodanig. De omgeving is van essentiëler belang dan de vrouw die als vorm daarin wordt weergegeven. Het astrale van de omgeving vormt de boventoon.

Maar met lichtwezens, demonische figuren en surreële vrouwen is uw repertoire van ongebruikelijke entiteiten niet uitgeput.

Nee, in mijn recente werken zijn ook aliens aanwezig. Uiteindelijk zullen ruimteschepen bestuurd worden door telekinetische gedachteoverbrenging, dat weet ik zeker. Een technologie die de buitenaardsen wel degelijk al in hun pakket hebben. Bij nadere bestudering van mijn werk ontdek je dat er veel geheime buitenaardse technologie in verweven is. En hoe zou ik dat nou kunnen weten? Zoek het maar uit! Het kan mij niet schelen wat mensen daarvan denken.

Is er een ‘link’ tussen alle door u in beeld gebrachte entiteiten?

De vormen op Aarde zijn naar mijn mening allemaal van buitenaardse herkomst. Is het bijvoorbeeld wel correct om wulpse vormen als wulps te interpreteren? Als je alleen al kijkt naar de Indiase cultuur, moet alles wat met erotiek en erotische lichaamstaal te maken heeft al heel anders geïnterpreteerd worden. Is het niet gewoon het kosmisch esthetische, de schoonheid van de stoffelijke vormen, dus iets dat een veel hogere betekeniswaarde heeft? Wat door de één als wulps wordt ervaren, is voor de ander een manifestatie van tastbare schoonheid. Een wulpse lichaamsvorm is een soort universele vorm die je terugvindt in de natuur, maar ook in de techniek. Kijk maar eens naar de vormgeving van de meest recente vliegtuigen!

My surrealistic-ectoplastic dreamworld
by Frank C. Hauser

"Something considered voluptuous by one person, might be seen as a demonstration of tangible beauty by another."

What do you mean with surrealistic-ectoplastic dreamworld?

My theme follows partly from compulsive act; important is reproducing my psychic and mental reality by painting. Difficult for me is: the innumerable possibilities that take place in completely different situations of existence, completely different dimensions.

What do you mean with 'other dimension'?

In the first place it is a matter of space and time. But also: an ectoplastic situation in an environment we don't know at all, of which we only have vague assumptions. A surrealistic, abstract place to be that runs parallel to our world. A corridor to comprehension of immense space and time. Our life on Earth is apparently three-dimensional, we can hardly imagine a fourth dimension. Unless one practises meditation in a far-reaching way, like Tibetan monks, maybe then one can penetrate into more dimensions.

The dimensions penetrate each other?

Creatures of light and planets exist, that are so complex and hard to believe and describe, that it is practically impossible to scientifically approach them. On the other hand possibilities of transport exist, that are so illusory and complex that they outrule our imagination. So don't expect you can explain plurality of dimensions! With a spectrum of colour and light that we don't even know, and that has other, unknown colour values, absolutely strange and unknown as they are to us.If you want to call something like that 'heaven', I could imagine. However I think you can't give such places a name. Yet I try to describe those worlds, by painting them.

Value of colour?

Value of colour, yes. In principle the colour of my work is rather amorphous. Things I see in my mind's eye, I perceive them in a kind of diffused light, it seems amorphous because of that. In flowing tints, without becoming screaming tints. In our well-known, three-dimensional world, the spectrum of colour is more vivid, more obvious and dominantly present.

How is colour in proportion to shape?

I don't base my surrounding shapes only on imagination, I just see them like that. I perceive it like that! In my opinion an artist may see insane things and reproduce them. I don't mind people criticizing this. I am an artist after all, so I may do this. Perceiving such forms and colours happens during a kind of coming loose of your material body. Sometimes I am watching myself while I am painting, you could say.

You mean...

Coming out, yes. Nothing strange for someone who has done extensive research on parapsychological matters, is it?

Do you attempt to translate these perceived realities as realistic as possible to our familiar, common world of shapes?

Of course it is not just about simple realism. Take a look at my 'women paintings' for example. You are confronted with a beautiful woman, but in an environment narrating and expressing so much more! The total picture of the surrounding is architectural, but also the woman is in essence architectural, as she is a biological-technological demonstration. That is my opinion. Perceiving a woman on a surrealistic chair for example, as on some of my representations, you might say it is a chair on one hand, but on the other hand the woman is one with it. Normally spoken you can be seated in a chair and get up again. That is our life: get seated and get up on your feet again. But in my work a chair isn't just the comfort of a seat, but rather a basis where you can identify yourself with that other possibility of existence. You could say the chair is softening the birth trauma.

Sounds cryptical!

What I mean is: I try to bring back the models in that state of security, which is not to be found in our everyday world. These women, these models, are intertwined with 'extraterrestrial' matter. There is no talk of inability to leave or forbidden to leave. It is all about the safety they find in the situation they are in. In the animal world you can also see that tendency for a safe, secure hiding place.

Yet I try to penetrate into unknown, invisible realities, of which I have certainty they exist. In there, our normal, visual world (the one we know) has come to an end. Therefore my diversity in presentation. Sometimes I present a nirvana situation and sometimes a world of hell-fire, a bardo.

Another example: a presentation called 'The power of passion' should not just be seen erotical, but also in the sense of passion in your thoughts, in your mind. This passion is much more intense than when considered only bodily, sexually. Meditating, pushing through intense thoughts and emotions you can't practically describe, because they are so intense.

The combination of strong passion and meditation is not common.

It is difficult to express in words, therefore I make performances. Back to the women: If you look at overall performance, you should also consider the chakras lodged within,which are so providing for harmony in life. Eroticism is an important part of that, allthough not everyone likes that. The surrounding of the woman is of more essential importance than the woman herself, presented as a form within. The astrality of the environment predominates.

Your repertoire of uncommon entities hasn't exhausted the possibilities by using creatures of light, demonical figures and imaginary women?

No, in my recent works aliens also make their presence. In the long run spaceships will be steered by telekinetical mind control, I am sure about that. A technology aliens already have in their package of knowledge. By getting better acquainted with my work, you will discover many secret alien technology is interwoven. And how should I know about that? Find out for yourself! I don't care what people think about that.

Is there a 'link' between all kind of entities you present?

All shapes on Earth are of alien origine in my opinion.
An example: is it correct to interpret voluptuous forms as being voluptuous? If merely considered Indian culture, every issue concerning eroticism and erotic body language should be interpreted completely different already. Isn't it only the cosmic aesthetic, the beauty of material shapes, therefore something of a much higher significance and value? Something considered salacious by one, might be a presentation of materialized beauty for another. A voluptuous bodyshape is an universal form you find again in nature, but also in technique. Look at the design of the most recent airplanes!