|
Toen hij 19 was, weigerde hij dienst als
gewetensbezwaarde. Zijn vervangende dienstplicht vervulde hij als broeder
in een psychiatrische inrichting in Eindhoven. Tijdens de lange
nachtwachten op de afdeling begon Schenk portretten te tekenen van
slapende patiënten. Hij heeft deze portretten van de patiënten, die hij
als zijn vrienden ging beschouwen, altijd als de dageraad van zijn
artistiek bewustzijn gezien en als het eigenlijke begin van zijn carrière
als kunstenaar.
Op de academie in Amsterdam werkte Schenk
voornamelijk naar de waarneming. Hij was pas tevreden toen hij zich daarin
voldoende had bekwaamd. Hij had altijd het gevoel dat de natuur zijn
leermeester moest zijn, waarna hij de perfectie ervan kon verbreken om de
onderliggende werkelijkheid van abstractie te bereiken. Tijdens de eerste
tien jaren van zijn kunstenaarschap werkte Schenk nog voornamelijk naar de
natuur, maar na 1979 werd hij in zijn atelier in Amsterdam meer en meer in
beslag genomen door de werkprocessen van het abstracte schilderen.
De laatste jaren heeft hij in zijn
schilderingen een beeldtaal ontwikkeld van poëtische structuren, geladen
met een veelzijdig en welsprekend vocabulaire. Dit alles als kenmerk van
een gerijpt kunstenaar.
Drs. Otto van Oss
Citaat:
"Werkend vanuit zijn intuïtie, puttend uit een rijk arsenaal aan
(reis-)ervaringen en gestuurd door zijn kennis en artistieke vaardigheid
verbindt Peter Schenk lichaam en geest, natuur en cultuur, binnen- en
buitenwereld. In het fragiele en tegelijk solide evenwicht ligt zijn
persoonlijke spiritualiteit en schuilt de authenticiteit en zeggingskracht
van zijn kunstenaarschap."
Wim van der Beek
Citaat ArtGalleryUpdate:
'Het is bijna onmogelijk het uitgebreide
oeuvre te beschrijven van Peter Schenk, een kunstenaar die al jarenlang
tot de top van lyrisch-abstracte kunstenaars behoort. Zijn artistieke
aanpak vernieuwt zich voortdurend, mede onder invloed van de sferen en
elementen van de verschillende landen, die hij regelmatig bezoekt. Japan
behoort tot een van zijn favoriete reisbestemmingen, niet alleen om daar
rond te kijken maar ook om les te geven en lessen te volgen om zich de
kunst van het papierscheppen eigen te maken.
De Japanse productie van (rijst)papier lijkt bijna niet te evenaren. Toch
weet Schenk door zijn gedreven instelling telkens nieuwe elementen in het
gebruikte materiaal en voor zijn beeldtaal te realiseren. Zo ook in het
hier op locatie gefotografeerde werk waarin de geslagen bast van de
moerbeiboom een essentiële rol speelt. Uit moerbeiboombast wordt een
dunne, sterke vezel vervaardigd die, als een paardenstaart bijeengebonden,
in Japan te koop aangeboden wordt. Peter Schenk houdt van dit materiaal en
verwerkt het in zijn schilderijen waar het een cruciaal onderdeel van de
compositie wordt. Het handgeschepte papier vormt voor zijn meest recente
serie het uitgangspunt. Tijdens het vervaardigingsproces worden allerlei
materialen als stukken touw, hout en de vezel van de moerbeiboom in het
nog natte papier gedrukt, met een indrukwekkend resultaat. De monochroom
gekleurde composities, in tientallen tinten warm wit, stralen in een
Westerse variant de Japanse eenvoud uit.'
Redactie-artikel ArtGalleryUpdate
april-mei 2003
|
