SEBASTIAAN SPIT - Galerie Beeldkracht

Sebastiaan Spit

Olieverfschilderijen op linnen tussen abstractie en figuratie en concept
Oils on canvas in between figurative-, abstract- and conceptual art

Solo expositie, 'nieuwe schilderijen van Sebastiaan Spit bij Galerie Beeldkracht, Scheemda, provincie Groningen, 2008/2009

- Schilderijen van Sebastiaan Spit

- Over kunstenaar Sebastiaan Spit

- De kunstenaar en zijn gedachten (vervolg)

- Exposities - Selectie vanaf 2001

- Sebastiaan Spit bij Galerie Beeldkracht

- Abstracte kunst bij Galerie Beeldkracht

- Paintings by the artist

- Selected exhibitions since 2001

Schilderijen op linnen van kunstschilder Sebastiaan Spit - Paintings by Sebastiaan Spit

!!! Scroll naar beneden voor meer schilderijen van de kunstenaar - Scroll downwards to see more works of Art !!!


S6/11:40 olieverf op linnen 150 x 70 cm	S6/11:08 olieverf op linnen 170 x 100 cm	S6/11:35 olieverf op linnen 170 x 80 cm

Juni 2005/16.52 uur, 2005
olieverf op linnen,
doekmaat: 105 x 145 cm
kab.nr. 4796

Februari 2005/12.18 uur, 2005
olieverf op linnen (tweeluik),
doekmaten: links 100 x 100 cm, rechts 100 x 50 cm
kab.nr. 4794


Februari 2006/15.30 uur, 2006 olieverf op linnen, doekmaat: 100 x 80 cm kab.nr. 4799		Januari 2006/14.30 uur, 2006 olieverf op linnen, doekmaat: 70 x 70 cm kabnr 4798


Abstracte compositie met wolken, 2003 olieverf op linnen (tweeluik), doekmaat per deel: 120 x 65 cm, kab.nr. 4790		Augustus 2005/17.50 uur, 2005, olieverf op linnen (tweeluik), doekmaat per deel: 150 x 30 cm, kab.nr. 4797

Over kunstenaar Sebastiaan Spit

Opleiding

1977 - 1987   Academie voor Kunst en Industrie Enschede
1978 - 1984   TeHaTex Interstudie Nijmegen
1984 - 1986   Academie voor Beeldende Kunsten Arnhem

De kunstenaar en zijn gedachten I

Sinds 1996 werkt Sebastiaan Spit, aan de hand van de waarneming, aan een onderzoek van de abstractie in de schilderkunst. Voor hem zijn wolkenformaties, niet alleen, wegens de voortdurende vorm veranderingen, maar ook wegens de rustgevende en meditatieve uitwerking op ons gevoel, het meest abstracte element in de natuur. Sebastiaan Spit grijpt met zijn wolken schilderijen terug op een Hollandse traditie uit de 17de eeuw. Hollandse landschappen werden door een diepe horizon en indrukwekkende wolkenformaties gekenmerkt; men denkt hierbij aan Jacob van Ruysdael. In de 19de eeuw zette de traditie van de landschapschilderkunst zich voort in de "Haagse School". In deze tijd werden de eerste aanzetten naar de abstracte schilderkunst reeds duidelijk doordat er niet enkel werd afgebeeld maar ook verbeeld. De Hollandse kust werd voor vele schilders het trefpunt, waar zij het bijzondere licht tot thema maakte. Het was te verwachten dat na het onderzoek van het licht verdere stappen volgden, en dat de analyse van de schilderkunst op zich, spoedig onderwerp van de schilderkunst werd. Theo van Doesburg en Piet Mondriaan waren met "De Stijl" voorgangers van de Moderne en grondleggers van de abstracte schilderkunst. Zij analyseerden en reduceerden de schilderkunst tot op haar basisprincipes. De schilderkunst beperkte zich tot geringe middelen, zoals de zwarte lijn en de in primair kleuren rood, blauw en geel geschilderde kleurvlakken. Alleen uit deze elementen werden de strenge geometrische komposities ontwikkeld. Sebastiaan Spit voegt deze lange Hollandse traditie samen, om de abstracte schilderkunst, enerzijds aan de hand van de figuratie (wolken) en anderzijds aan de hand van de abstracte "colourfield" schilderkunst te onderzoeken.

Binnen een realistisch afgebeelde wolkenformatie duiken op zich staande, abstract geometrische vlakken op; meestal zeer vlak en monochroom geschilderd, in een kleur die in de wolkenformatie is terug te vinden of een complementaire kleur hiervan. Hierdoor worden vele vragen opgeworpen die de toeschouwer tot denken aanzetten. Is de afbeelding van de wolken daadwerkelijk een afbeelding, of ontstaat deze compositie enkel door de daad van het schilderen en is het hierdoor een hersenschim van de schilder als afbeelding van de werkelijkheid? Sebastiaan Spit zoekt in zijn schilderijen naar een schilderkunstige werkelijkheid. Noch de visueel waarneembare werkelijkheid van de natuur, noch de fotografische werkelijkheid daarvan, is voor hem uitgangspunt, maar de schilderkunstige realiteit is waar het hem om gaat. In zijn abstracte wolken zijn kleurvlakken zo geordend dat men wolken kan herkennen, hoewel, uiteindelijk enkel maar kleurvelden in olieverf op een ondergrond zijn opgedragen.

De kunstenaar en zijn gedachten II

Een vergelijking met Jacob van Ruysdael ligt hier weer voor de hand. Niet alledoor Van Ruysdael geschilderde landschappen zijn afbeeldingen van de natuur geweest, de schilder had de vrijheid genomen om in zijn atelier nieuwe composities uit te denken. Waren, op deze manier, zijn landschappen afbeeldingen van de werkelijkheid of verbeeldingen uit zijn fantasie? Het is bekend dat de landschappen op vele schilderijen van Van Ruysdael, men denkt hierbij specifiek aan "de joodse begraafplaats" niet in de werkelijkheid zo bestonden als dat ze door hem waren afgebeeld. Door een afbeelding die dichtbij een schijnbare werkelijkheid ligt, maar in werkelijkheid een hersenschim van de kunstenaar is, ontstaat een nieuw niveau van de werkelijkheid, die door dit abstractieproces een toegevoegde uitwerking op ons gevoel heeft. Door hun symbolische inhoud kunnen zo vele schilderijen uit de middeleeuwen als abstract worden gezien, waarbij het om inhouden gaat die, puur uit de figuratie, niet enkel als het object dat ze voorstellen geïnterpreteerd mogen worden, omdatde diepere zin boven het tastbare ligt. Alleen bij de klassieke oudheid en de Renaissance kan men spreken over een op zich staande figuratie die als inhoud in de kunst is geworden.

De ervaring van het abstracte is voor iedere toeschouwer persoonlijk. Er zijn geen algemene objectieve ervaringen. De persoonlijke achtergrond bepaalt iedere waarneming, die zo voor een ieder subjectief en individueel blijft. Schilderkunst is met betrekking tot de tijd en de ruimte een moment. Een klein deel van de tijd wordt vastgehouden. Wolkenformaties zijn in de werkelijkheid voortdurend bewegende volumes die nooit tot een vaste vorm komen. Alleen in de schilderkunstige en fotografische weergave komen zij tot rust. De tijd wordt vastgehouden en het moment weergegeven. Het moment laat de werkelijkheid zien / in afbeelding of verbeelding / in emotie / abstractie.

De hiermee samenhangende onderzoeken van Sebastiaan Spit zijn een poging om de schilderkunst in relatie te brengen met tijd en ruimte. Op kleine onregelmatige vormen en formaten worden ofwel wolken of een monochroom geschilderd. Deze formaten kunnen zo aan elkaar, met elkaar en door elkaar gecombineerd worden, zodat er altijd weer een nieuw beeld ontstaat. Afhankelijk van tijd en ruimte zal er altijd een nieuwe constellatie ontstaan, die wederom voortdurend in beweging is. Het kan zelfs zo ver gaan dat de toeschouwer zich, interactief, mengt in een nieuwe situatie. De geheel individuele waarneming wordt hierdoor omgezet in een interactieve handelen van de waarnemer. Door deze onophoudelijke beweging is het schilderij nooit klaar. Steeds nieuwe delen kunnen worden toegevoegd of omgewisseld. Ziet men de schilderkunst en abstractie van uit dit standpunt van tijd en ruimte, dan krijgt de verhouding tussen de toeschouwer en het schilderij, in het bijzonder door de mogelijkheid om subjectief en interactief deel uit te maken van het schilderij, een geheel nieuw en spannend perspectief.

De kunstenaar en zijn gedachten III

Dit experiment met onregelmatige vormen gecombineerd met geometrische vormen en monochromie komt terug in de recente doeken die Sebastiaan Spit naar aanleiding van zijn onderzoek naar tijd en ruimte heeft geschilderd. In tegenstelling tot de losse panelen die onafhankelijk van elkaar kunnen worden samengebracht tot installaties, zijn deze doeken voor wat de compositie betreft vastgelegd. De relatie met tijd en ruimte wordt in deze doeken gezocht in de verschillende perspectieven die naast elkaar worden geplaatst. Ging het bij de panelen om afzonderlijke wolkenformaties die, in alle vrijheid, konden worden afgewisseld en aangevuld door monochromen en andere wolkenformaties om zo tot een nooit te voltooien schilderij te komen dat in tijd en ruimte, buiten een vaststaand kader, altijd zou kunnen verder groeien zover de wand waarop deze hangen dat in de breedte en hoogte toelaat. De ruimte voor het schilderij kan enkel bij het schilderij worden betrokken door een tweede of derde muur in de installatie te betrekken. Zo gaat het Sebastiaan, in deze recente doeken, juist om deze ruimte die zich achter en voor het schilderij bevindt. Het beste is dit te vergelijken met het zoomobjectief van een camera, behalve dat een camera niet gelijktijdig de ruimte voor de lens als achter de lens kan waarnemen. Indien de camera gericht is op een wolkenformatie kan deze wolkenformatie volkomen van vorm en diepte veranderen naargelang hierop wordt in- of uitgezoomd. Hoe dichter op de wolk wordt ingezoomd zal de ruimte om de wolk moeten plaats maken voor details waardoor deze zijn contouren en vorm zal verliezen in abstracte vormen van kleur en licht.

De dieptewerking, maar ook het platte vlak is voor vele schilders door de geschiedenis heen, een uitgangspunt geweest om zich mee bezig te houden. Sebastiaan Spit brengt deze elementen samen om hiermee een verwijzing naar een aantal schilderkunstige principes te kunnen maken.

Allereerst is er het platte vlak; Sebastiaan Spit maakt binnen zijn werk een vergelijking met schilders als Mondriaan, van Doesburg of Malewitch. De catalogus bij een tentoonstelling, in het stedelijk museum in Amsterdam in 1989, van het werk van Malewitch zegt over een suprematistisch vierkant uit 1914-15 het volgende: "Het Zwarte Vierkant is de eerste en meest radicale uiting van het door Malewich gecreëerde Suprematisme. Het is geometrisch bezien een licht afwijkend vierkant. Als schilderij is dit Zwarte Vierkant geschilderd in een wit vierkant terrein. Het schilderij Zwart Vierkant voldoet op volstrekte wijze aan Malewitch´ opvatting dat de schilderkunstige vorm niet een afgeleide is van de werkelijkheid maar een zelfstandig bestaan heeft met zijn eigen zeggingskracht. Het Zwarte Vierkant heeft alle schilderkunstige voorstellingen van daarvoor geabsorbeerd, het blokkeert de naturalistische imitatie, het is aanwezig als een absolute vorm en het kondigt een kunst aan waarin de vrije vormen- zonder of met betrokkenheid- de zin van het schilderij uitmaken. In het Suprematisme zijn de vormen van geschilderde kleurvelden autonoom. Hun onderlinge relatie binnen het schilderij tendeert niet naar traditionele compositie. Er wordt geen verband gezocht met een drie-dimensionale ruimte die perspectivisch voorstelbaar wordt. Wel spreekt Malewitch bij herhaling over een ruimte die zich onttrekt aan de aardse voorstelling".

De kunstenaar en zijn gedachten IV

Als tweede is er de ruimte; Sebastiaan Spit stelt Las meninas ofwel de Hofdames van Diego Velasquez tegenover het Zwarte Vierkant van Malewitch. Velasquez creëert een ruimte, die in tegenstelling tot het platte vierkant van Malewitch niet alleen in de diepte gaat, maar zelfs de ruimte die zich vóór het schilderij bevindt laat meespelen. Het schilderij heet de Hofdames en eigenlijk worden deze hofdames geportretteerd zonder direct onderwerp van het schilderij te zijn. Velasquez beeldt zichzelf af werkend aan een groot schilderij. De Hofdames die in werkelijkheid zijn geportretteerd staan echter vóór het doek waaraan Velasquez op dat moment werkt, met hun ruggen naar Velasquez toe. Velasquez kijkt als het ware over de koppen van de hofdames in de ruimte vóór het schilderij, om daar het object te vinden waar hij aan werkt. Zouden wij ons als toeschouwer voor dit schilderij bevinden, dan zou de illusie kunnen ontstaan dat wij de modellen zijn die Velasquez aan het schilderen is. Het geschilderde object ligt dus duidelijk vóór het doek. Kijken we over de rechter schouder van Velasquez, dan zien we op de muur achter hem, een spiegel hangen. Deze spiegel reflecteert de scène voor het doek; in ieder geval laat het ons zien waar Velasquez op dat moment aan schijnt te werken. Niet alleen door het formaat (317 x 274 cm) heeft dit schilderij z´n uitwerking in de ruimte, maar ook door de derde dimensie die, in dit geval, niet alleen in de diepte z´n werking heeft maar ook naar de ruimte voor het schilderij.

De dieptewerking die Velasquez heeft bereikt door het centrum hiervan te leggen op de oppervlakte van het linnen, daar waar hij zich zelf heeft afgebeeld, om vandaar uit de ruimte achter zich en voor zich te bespelen tot ver voor en achter de oppervlakte van het linnen, is voor Sebastiaan Spit het uitgangspunt om zijn recente schilderijen in relatie te brengen met tijd en ruimte. De monochrome vlakken duiden de oppervlakte van het linnen aan, maar zijn tegelijkertijd verwijzingen naar de hiervoor beschreven schilders uit de 20ste eeuw en / of architecturale elementen die op de voorgrond staan van de geschilderde wolkenformaties. Aan de hand van een realistisch waarneembare werkelijkheid als wolken is Sebastiaan Spit instaat om abstracte thema´s als tijd en ruimte, maar ook figuratie en non-figuratie, monochromie, geometrie en verschillende schilderkunstige technieken en stijlen, in de vorm van schilderijen en geschilderde installaties op z´n schilderkunstige waarde te analyseren.

Exposities - Selectie vanaf 2001 / Selected exhibitions since 2001

Sebastiaan Spit exposeert sinds 1987 in galeries en op kunstbeurzen in Duitsland, Nederland en in vele andere landen. Er zijn verschillende catalogi van zijn werk uitgebracht. Hier onder vindt u een selectie uit de exposities vanaf 2001

2008
Galerie Beeldkracht, solo expositie, Scheemda (NL)
Lille Art Fair (Fr)
Art Amsterdam, RAI gebouw Amsterdam (NL)
Art Bodensee, Dornbirn, Oostenrijk
Cologne Fine Art, Keulen, Duitsland
Galerie Gougenheim, Parijs
Strasbourg St-Art (Fr)

2007
Art Miami, Miami (USA)
Art Innsbruck (Oostenrijk)
Art Karlsruhe, Karlsruhe (D)
Art Amsterdam (NL)

2006
Kunstmesse, Köln (D)
Kunstmesse, Karlsruhe (D)
Art Fair, Den Haag (NL)
Art Amsterdam, Amsterdam (NL)

2005
Lineart Gent 2005, Flanders Expo (B)
St'art Strasbourg, Parc des Expositions Strasbourg-Wacken (Fr)
Galerie Jas/Antiquariaat Victor Couwenberg, Bunnik (NL)
Art.Fair Cologne (D)
EXPO XXI, Köln (D)

2004
Museum Baden, Solingen (D) 2003
Kunst RAI, Amsterdam (NL)
Galerie Molenaars, Breda (NL)
Maacher Kulturhuef, Grevenmacher (Lux.)
Musee Rimbaud, Charleville-Mézières (Fr.)

2002
Walter Urs / Maisenbacher, Pforzheim (D)
Linde AG, Köln (D)

2001
Galerie de Natris, Nijmegen (NL)
Galerie Kokon, Tilburg (NL)
"Natur-Labor: water-lucht-aarde", Natuurmuseum Brabant, Tilburg (NL)

Sebastiaan Spit in de kunstcollectie van Galerie Beeldkracht

De Nederlandse kunstschilder Sebastiaan Spit houdt zich bezig met schilderijen, die het midden houden tussen abstract en figuratief. Bijvoorbeeld eenvoudig door een schilderij 90° te draaien kan een werk van zijn hand plotseling als figuratief of als abstract geïnterpreteerd worden. De kunstenaar en zijn werk genieten respect door deze voor de beeldende kunst interessante thematiek. Sinds jaar en dag is het werk van de kunstenaar dan ook te zien op de kunstbeurs Art Amsterdam/De Kunstrai en op vele andere Europese kunstbeurzen.

In de collectie van Galerie Beeldkracht zijn er meer kunstenaars, die het herkenbare en het abstracte combineren in één schilderij. Bekijk in dit verband ook de schilderijen van:
Ad Arma en Magda Luttikhuizen.